Kamieniem uderz w płótno,
na którym smukły jeleń
ucieka przed psów bezmyślną sforą!
Przetnij nożem, wypuść żmiję,
zdrap paznokciem, otruj, złam
drżącego ciała wątły łuk!

(Od ran on chyli się ku ziemi,
a jego dusza umęczona wyszła
do chartów przed bramę ciała.)

Tarczo męska, pełna krwi
wonna skóro na muskułach –
broń się w ostatnim spazmie,
nakarm wszystkich śmiercią swą!

Ołowiem ciężkim, cierpieniem tkany
uśmiechnie się do nich i pokaże,
że szybszy jest od śmierci samej
ten szkic, który jej skromnie służy.

tłum. z chorwackiego Barbara Siwierska

  1. Wewnętrzne morze. Antologia poezji chorwackiej. Wydawnictwo Literackie, 1982.