Monograficzny zeszyt czasopisma Znak pt. „O cierpieniu zwierząt”, 2008,  637 (6). ażdy, kto czytał Dziennik Gombrowicza, zapamiętał scenę na argentyńskiej plaży, kiedy to Witoldo próbował ratować odwrócone na grzbiet żuczki. Albo opowieść z tego samego drugiego tomu Dziennika o dogorywającym psie Dusia Jankowskiego, którego trzeba było dobić. W kontekście tych historii Gombrowicz stawia tezę, że cierpienie zwierząt jest całkowicie bez-zasadne i właśnie dlatego w najwyższym stopniu przerażające. Dopowiada, że nawet chrześcijanie nie potrafią sobie z nim poradzić, bo nie obejmuje go plan zbawienia. Czy jest tak rzeczywiście? W naszym numerze chcemy skomplikować obraz chrześcijaństwa, a zarazem pokazać, że cierpienie „braci mniejszych” powinno nas najżywiej obchodzić i nie musi oznaczać stępienia wrażliwości na udrękę ludzi. O. Wacław Hryniewicz przywołuje te tradycje myśli i duchowości chrześcijaństwa, które próbowały pokazać, że „nową ziemię i nowe niebo” zaludnią także „odnowione” rośliny i zwierzęta. O. Wacław Michalczyk w duchowości św. Franciszka odkrywa najgłębszy sens ubóstwa wyrażającego się w miłości do wszystkich stworzeń. Uzupełnieniem refleksji teologów jest artykuł Janusza Tazbira przypominający krwawą historię ludzkiego podboju świata zwierząt i tekst s. Barbary Chyrowicz, która jako etyk porównuje ze sobą cierpienie ludzi i istot niższych. Praktyczne wskazówki przynoszą teksty Adama Wajraka i Michała Olszewskiego.

Spis treści:

JANUSZ TAZBIR – Ludzie przeciwko zwierzętom

WACŁAW HRYNIEWICZ OMI – Chrześcijaństwo a świat przyrody

WACŁAW MICHALCZYK OFM – Święty Franciszek z Asyżu i stworzenia

BARBARA CHYROWICZ SSpS – Cierpienie ludzi – cierpienie zwierząt

ADAM WAJRAK – Las i jego cierpiący mieszkańcy

MICHAŁ OLSZEWSKI – Kręta ścieżka mięsożercy