Opowiadania Konrada Lorenza, napisane ze sporą dozą humoru i autoironii, przez którą przeziera wielka miłość do świata żywej przyrody, są w gruncie rzeczy owocem wieloletnich mozolnych i arcycierpliwych badań uczonego nad zachowaniem się zwierząt. Swoje doświadczenia przeprowadzał przede wszystkim we własnym domu i w Seewiesen (Górna Bawaria), gdzie na łąkach nad jeziorem wzniesiono kilka budynków dla celów naukowych i hodowlanych. Ten wielki uczony był zdania, że jedynie traktowane z miłością i zrozumieniem zwierzęta zdradzają badaczowi tajniki swojej natury.