Opowiedzzwierze.pl – Chrześcijanie dla zwierząt to witryna kierowana do wszystkich ludzi, którym leży na sercu dobre życie i etyczne traktowanie zwierząt. Chcemy zachęcić do szukania uzasadnienia troski o zwierzęta także w wierze, do życia bez przemocy w przyjaźni i zrozumieniu ich potrzeb i natury.
Znajdziecie tu Państwo rozmaitego rodzaju informacje, pomocne w działaniu. Można korzystać ze wszystkich materiałów, z powołaniem się na źródło. Jest osobny dział materiałów przydatnych w rozwijaniu chrześcijańskiej moralności w odniesieniu do zwierząt. Nazwa „Opowiedz zwierzę” nawiązuje do wiersza S. Grochowiaka: Po ciemku. Zapraszamy wszystkich, bez względu na to jaki wyznają światopogląd, do korzystania i współtworzenia tych stron.
Aktualności
Episkopat francuski – avant garde?
W ramach Konferencji Biskupów Francji od jakiegoś czasu działa Grupa robocza ds. zwierząt pod kierownictwem biskupa diecezji Metz - Jean-Pierre…
Raport „Troska o Stworzenie próbą naszej wiary”
W Kongresie Katoliczek i Katolików działa Zespół "Troska o Stworzenie". Przez rok w grupie należących do do zespołu katolików zastanawialiśmy się…
Polecane publikacje
Na początku było inaczej – jak zmieniliśmy naszą postawę wobec zwierząt – Grzegorz Pieńkowski
Jeśli w wielkości sztuki przejawia się w szczególny sposób wymiar duchowy człowieka, iskra jego twórczej wyobraźni i kreatywności, to nieznani paleolityczni twórcy rysunków przedstawieniowych w jaskini Lascaux w Akwitanii (paleolit 17 000 – 15 000 lat p.n.e.) osiągnęli poziom artystyczny, który skłonił Pablo Picasso po ich obejrzeniu do stwierdzenia „my niczego nie odkryliśmy”, a archeolog, ksiądz Henri Breuil stwierdził z zachwytem, że „to Kaplica Sykstyńska prehistorii". Wybitne dzieła z Lascaux, owe „krajobrazy duszy”, przedstawiają zwierzęta na które polowali paleolityczni myśliwi – stanowiły podstawę ich bytu, ale jednocześnie były dla nich istotami podziwianymi i czczonymi. Jeszcze starsze malowidła przedstawieniowe zwierząt pochodzą z wyspy Celebes (ok. 45.000 lat temu). Co intrygujące, człowiek na tych najstarszych arcydziełach pojawia się sporadycznie, w postaci zgeometryzowanych postaci albo zwierzęco-ludzkich hybryd, interpretowanych jako przedstawienia szamanów – ówczesnych charyzmatycznych mędrców pośredniczących w kontaktach ze światem nadnaturalnym. Nie jest przypadkiem, że na skalnych ścianach pojawiają się też symbole nieba – Słońca, Księżyca, gwiazd. Wielka kopuła nieba była sklepieniem świątyni świata, którą zamieszkiwali na równych prawach ludzie, zwierzęta, rośliny – i wszystkie byty widzialne i niewidzialne.Więcej Info